Ακολουθήστε μας
Η πετροτουρλίδα (ή πετροτριλίδα) είναι πουλί της οικογενείας των Οιδηκνημιδών που απαντά και στον ελλαδικό χώρο. Η επιστημονική ονομασία του είδους είναι Burhinus oedicnemus και περιλαμβάνει έξι υποείδη. Στον ελλαδικό χώρο απαντά κυρίως το ευρωπαϊκό υποείδος Burhinus oedicnemus oedicnemus.
Η πετροτουρλίδα είναι ένα εύκολα αναγνωρίσιμο πουλί και σε αυτό συμβάλλουν εκτός των άλλων, το μεγάλο κεφάλι με τα χαρακτηριστικά μάτια, με την εντυπωσιακή κίτρινη ίριδα, που δίνουν την αίσθηση «βλέμματος ερπετού» και οι εξογκώσεις στην άρθρωση της ταρσοκνήμης.
Απαντάται κυρίως σε ξηρές, βραχώδεις περιοχές με μόνο χαμηλή ή πολύ χαμηλή βλάστηση. Στην Ευρώπη, αυτές είναι κυρίως χέρσες εκτάσεις, παράκτιες αμμοθίνες, αμμώδη και πολύ αραιά δάση, ξηρά λιβάδια και όχθες ποταμών με άμμο ή χαλίκια.
Οι περιοχές αναπαραγωγής της βρίσκονται σε γυμνές ανοικτές εκτάσεις, ρεικότοπους με χαμηλή βλάστηση, αμμώδη εδάφη ή με βότσαλα. Πιο σπάνια, μπορεί να φωλιάσει ανάμεσα σε θάμνους, διάσπαρτα δένδρα ή ανοικτές δασικές εκτάσεις. Στην Ελλάδα μπορεί να συχνάζει, επίσης, κοντά σε λιμνοθάλασσες, λίμνες και τενάγη, το δε χειμώνα και κοντά στη θάλασσα.
Είναι πουλιά που αναζητούν την τροφή τους κατά τη διάρκεια του λυκόφωτος ή των βραδινών ωρών, αλλά δεν είναι ασυνήθιστο, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της περιόδου αναπαραγωγής, να το κάνουν και κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Στην Ελλάδα, η πετροτουρλίδα φωλιάζει τους καλοκαιρινούς μήνες, αλλά απαντά, σπανιότερα, και ως επιδημητικό ή διαχειμάζον πτηνό. Αναπαράγεται σε Θράκη, Μακεδονία, Δυτική και Στερεά Ελλάδα, Κυκλάδες, Δωδεκάνησα, Κρήτη και τα νησιά του Β. Αιγαίου. Η πιο πρόσφατη εκτίμηση του αναπαραγόμενου πληθυσμού στην Ελλάδα είναι 650-700 ζευγάρια, από τα οποία περίπου 500 στη Λήμνο.
Η IUCN, έχει χαρακτηρίσει το είδος ως Μειωμένου Ενδιαφέροντος (LC) παγκοσμίως, αλλά με τάση καθοδική. Για την Ελλάδα τα στοιχεία είναι ελλιπή και δεν είναι γνωστό εάν απειλείται άμεσα. Πάντως, τα ενδιαιτήματά της απειλούνται από τις συνεχόμενες αλλαγές στη χρήση τους (μετατροπή σε καλλιέργειες, σκουπιδότοπους), από τα μπαζώματα και την υπερβόσκηση. Για την Ελλάδα, το είδος κατατάσσεται στα Σχεδόν Απειλούμενα (Near Threatened – NΤ).
Κείμενο: Παναγιώτης Ιωαννίδης, Μονάδα Διαχείρισης Εθνικών Πάρκων Δέλτα Έβρου, Δαδιάς και Προστατευόμενων Περιοχών Ανατολικής Θράκης
Πηγές: