Κωδικός:
GR2320003
Γεωγ. Διαμέρισμα:
ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ
Έκταση:
2.200.10 ha
Κατηγορία Προστατευόμενης Περιοχής:
ΕΖΔ
Ακολουθήστε μας
Κωδικός:
GR2320003
Γεωγ. Διαμέρισμα:
ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ
Έκταση:
2.200.10 ha
Κατηγορία Προστατευόμενης Περιοχής:
ΕΖΔ
Η Προστατευόμενη Περιοχή «Φαράγγι Βουραϊκού» του δικτύου Natura 2000 περιλαμβάνει το φαράγγι του Βουραϊκού που ξεκινάει βόρεια του οικισμού Κάτω Ζαχλωρού και συνεχίζει παράλληλα με το ομώνυμο ποτάμι, διανύοντας απόσταση 20 χλμ. μέχρι το Διακοφτό.
Η κατάβαση του Βουραϊκού γίνεται κατά μήκος των γραμμών του φημισμένου οδοντωτού σιδηρόδρομου, σε μία διαδρομή που έχει χαρακτηριστεί ως η θεαματικότερη σιδηροδρομική διαδρομή των Βαλκανίων. Ο «Οδοντωτός» αποτελεί την στενότερη εν ενεργεία οδοντωτή σιδηροδρομική γραμμή στον κόσμο, με πλάτος 0,75 μ. και συνολικό μήκος 22,6 χλμ., ενώνοντας το Διακοφτό με τα Καλάβρυτα.
Τα στενότερα και ωραιότερα σημεία του φαραγγιού είναι στις θέσεις «Νιάματα», «Πόρτες», «Τρικλιά», «Σιφώνι» και «Δικαστήρια». Ο μύθος θέλει τον Ηρακλή να τραβά μια μαχαιριά με το σπαθί του στις «Πόρτες», κόβοντας στα δύο το βράχο που του έκλεινε το πέρασμα για να φτάσει κατ’ άλλους στον Ευρυσθέα, κατ’ άλλους στην αγαπημένη του Βούρα, την κόρη της Ελίκης.
Το φαράγγι του Βουραϊκού παρουσιάζει μεγάλο οικολογικό ενδιαφέρον και ταυτόχρονα είναι μία τοποθεσία ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Αυτό οφείλεται στους ενδιαφέροντες γεωλογικούς σχηματισμούς (κάθετους βράχους, σπηλιές με σταλακτίτες-σταλαγμίτες κ.α.), στον ποταμό που παρουσιάζει έντονη ροή δημιουργώντας όμορφες υδάτινες διαδρομές, στην πυκνή βλάστηση που περιλαμβάνει δάση με πεύκα, έλατα, πλατάνια, αριές και πουρνάρια, καθώς και στην πλούσια πανίδα και χλωρίδα που φιλοξενείται στην περιοχή, συνθέτοντας ένα εντυπωσιακό τοπίο για τον επισκέπτη και ένα σημαντικό καταφύγιο άγριας ζωής στη βόρεια Πελοπόννησο.
Οι απότομες κροκαλοπαγείς πλαγιές είναι πολύ σημαντικές για τη χλωρίδα της περιοχής, καθώς, διασχίζοντας το φαράγγι συναντάμε σημαντικό αριθμό Πελοποννησιακών ενδημικών φυτών, όπως τα Asperula arcadiensis, Aurinia moreana, Colchicum peloponnesiacum, Dichoropetalum achaicum, αλλά και μεγάλο αριθμό ελληνικών ενδημικών φυτών, όπως τα Helianthemum hymettium, Melilotus graecus, Onobrychis ebenoides, Pterocephalus perennis subsp. perennis, Scorzonera crocifolia, Sedum laconicum, Stachys graeca, Stachys parolinii, Teucrium halacsyanum.
Όσον αφορά την πανίδα της περιοχής, ιδιαίτερα σημαντική είναι παρουσία της πεταλούδας Pseudophilotes bavius, που αποτελεί είδος του Παραρτήματος II της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ. Στα ψάρια γλυκέων υδάτων που εντοπίζονται στον Βουραϊκό ποταμό, περιλαμβάνεται ο Χαμοσούρτης (Barbus peloponnesius, ενδημικό της Δυτικής Ελλάδας), καθώς και το ευρωπαϊκό χέλι (Anguilla anguilla), η ποταμοσαλιάρα (Salaria fluviatilis) και ο πελοποννησιακός ποταμοκέφαλος (Squalius peloponnensis), ενώ σε παραποτάμιες θέσεις στην περιοχή έχει καταγραφεί η βίδρα (Lutra lutra), που περιλαμβάνεται στους καταλόγους του Παραρτήματος ΙΙ της Οδηγίας 92/43/EΟΚ. Στα σπήλαια και στις σχισμές των βράχων του φαραγγιού ζουν αρκετά είδη νυχτερίδων (Miniopterus sehreibasi, Myotis blythii, Myotis myotis, Rhinolopgus blasii, Rhinolophus ferrumequinum), τα οποία χρήζουν ιδιαίτερης προστασίας εξαιτίας της καταστροφής των ενδιαιτημάτων τους.
Κείμενο: Ελένη Κουμούτσου
ΠΗΓΕΣ