Πέφτει αντάρα στα βουνά

Πέφτει αντάρα στα βουνά και καταχνιά στους κάμπους
αντάρα είν’ η ξενιτιά κι η κατιχνιά ορφάνια
κάθεται ξένος κι όλο κλαίει βαριά κι αναστενάζει
δεν έχ’ κανέναν να τον δει, κανείς να τον κοιτάξει
κι έλαχαν τρεις γειτόνισσες και οι τρεις χαροκαμένες
η μια του πάει κρύο νερό κι η άλλ’ μοσχοσταφύλι

Ασπρονέρι Έβρου

Σχόλια

Σ’ αυτό το μελαγχολικό καθιστικό τραγούδι από το Ασπρονέρι του Έβρου παρουσιάζεται με συγκλονιστική λιτότητα ο πόνος του ξενιτεμένου. Η ξενιτιά παραλληλίζεται με την κακοκαιρία, την αντάρα και την καταχνιά, κατ’ αναλογία με την ορφάνια.

Μοιράσου τους στίχους

Array