Όρος Αράκυνθος και Στενά Κλεισούρας

Φωτό: Σοφία Τσιριγγίδου
Φωτό: Σοφία Τσιριγγίδου
  • Κωδικός:

    GR2310010

  • Γεωγ. Διαμέρισμα:

    ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ

  • Έκταση:

    5.122,30 ha

  • Κατηγορία Προστατευόμενης Περιοχής:

    ΖΕΠ

Δυτικά της Βαράσοβας και μετά την παρεμβολή του ποταμού Εύηνου, αρχίζει ο όγκος του Αράκυνθου ή «Ζυγού», ενός σχετικά χαμηλού βουνού με ψηλότερη κορυφή το Γρεβενό (983 μέτρα). Το βουνό είναι κατάφυτο από πυκνά δάση διαφόρων ειδών βελανιδιάς, αλλά και από δάση καστανιάς, ενώ κατά περιοχές υπάρχει εκτενής και πυκνή βλάστηση μεσογειακής μακκίας. Στο όρος Αράκυνθος συναντάμε το σπάνιο ενδημικό βραχόφυτο Κενταύρια του Nieder (Centaurea niederi).

 

Στην ορνιθοπανίδα του περιλαμβάνονται δεκάδες είδη πουλιών με πιο χαρακτηριστικά τα δασόβια όπως η Μεσοτσικλητάρα, η Νανοτσικλητάρα, ο Δεντροτσοπανάκος και ο Δεντροβάτης. Το δασωμένο αυτό τμήμα του Αράκυνθου χρησιμοποιούν ως ορμητήριο διάφορα αρπακτικά όπως ο Σπιζαετός που ενίοτε φωλιάζει εκεί, καθώς και ποντικοβαρβακίνες, ξεφτέρια και σαΐνια που επίσης φωλιάζουν. Το όρος Αράκυνθος φιλοξενεί μια από τις τελευταίες αποικίες όρνιων στην ηπειρωτική Ελλάδα.

 

Πέραν της ποικίλης ορνιθοπανίδας του, το όρος Αράκυνθος φιλοξενεί πάνω από 25 είδη ερπετών και αμφιβίων, αλλά και πολλά είδη θηλαστικών. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται και ένας μόνιμος πληθυσμός από αγριογούρουνα ενώ συχνά εμφανίζονται ακόμη και ζαρκάδια.

Οι δυτικές πλαγιές του προς τη πλευρά του Εθνικού Λιμνοθαλασσών Μεσολογγίου-Αιτωλικού σχίζονται από τα εντυπωσιακά φαράγγια της Κρεμαστής και της Κλεισούρας. Το φαράγγι της Κλεισούρας –τα «Κύκνεια Τέμπη» των αρχαίων» χαρακτηρίζεται ως Περιοχή Ιδιαίτερου Κάλλους. Οι εκτεταμένοι σε μήκος και ύψος κάθετοι ασβεστολιθικοί βράχοι με τους φυσικούς γεωλογικούς σχηματισμούς, η επιβλητικότητα του φαραγγιού και η πλούσια βιοποικιλότητα με ορνιθολογικό και βοτανικό ενδιαφέρον μαγνητίζουν τα βλέμματα περαστικών.

 

Η Μονάδα Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Μεσολογγίου και Προστατευόμενων Περιοχών Δυτικής Στερεάς Ελλάδας διατηρεί στον Αράκυνθο πειραματικό κλωβό υποδοχής, εγκλιματισμού και επανένταξής γυπών στο φυσικό τους χώρο, ενώ λειτουργεί πειραματικά και ελεγχόμενο περιφραγμένο χώρο τροφοδοσίας (ΧΤΑΠ) για την εναπόθεση νεκρών ζώων, ως μοναδική τροφή των γυπών. Η δράση αυτή χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα αποτελεσματική για την ανάκαμψη του ευρύτερου πληθυσμού των πτωματοφάγων στην Δυτική Ελλάδα.

 

Φωτογραφία: Σοφία Σιγγιρίδου

Κείμενο: Μαλβίνα Καρανίκα

 

Πηγές:

  1. Λεύκωμα Φορέα Διαχείρισης Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου «Λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου – Αιτωλικού. Διαδρομή στο χρόνο, στο χώρο, στο λόγο, στις τέχνες».
  2. Φωτογραφικός Άτλας «Παράκτια χλωρίδα και πανίδα της ευρύτερης περιοχής του Εθνικού Πάρκου Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου – Αιτωλικού» – πρόγραμμα BIG.