Κωδικός:
GR1340004
Γεωγ. Διαμέρισμα:
GR1260010
Έκταση:
25.189,30 ha
Κατηγορία Προστατευόμενης Περιοχής:
ΖΕΠ
Ακολουθήστε μας
Κωδικός:
GR1340004
Γεωγ. Διαμέρισμα:
GR1260010
Έκταση:
25.189,30 ha
Κατηγορία Προστατευόμενης Περιοχής:
ΖΕΠ
Το όρος Μπέλες ή όρος Κερκίνης, στις Περιφερειακές Ενότητες Σερρών και Κιλκίς, είναι ένας επιμήκης σχηματισμός βουνοκορφών μήκους πάνω από 40 χιλιομέτρων που εκτείνεται από τον ποταμό Στρυμόνα και τα στενά των ιστορικών οχυρών του Ρούπελ έως τη λίμνη Δοϊράνη και το υδροχαρές δάσος των Μουριών, αποτελώντας τμήμα των συνόρων μας με την Βουλγαρία.
Το ανώτερο τμήμα του βουνού αποτελεί την προστατευόμενη περιοχή δικτύου Natura 2000 με τον κωδικό GR1260010. Η περιοχή είναι σημαντική κυρίως για τα πουλιά, λόγω του φωλιάσματος αρπακτικών στα βράχια και στα πυκνά δάση του βουνού. Θα συναντήσουμε ημερόβια αρπακτικά όπως ο χρυσαετός, ο κραυγαετός, ο βασιλαετός, ο φιδαετός, ο σφηκιάρης, το σαΐνι, ο πετρίτης, γερακίνες και αετογεράκινες, αλλά και νυκτόβια αρπακτικά, όπως ο μπούφος και ο νανόμπουφος. Την περιοχή επισκέπτονται γύπες, όπως το όρνιο, και παλιότερα ο ασπροπάρης.
Οι απόκρημνες νότιες πλαγιές του αποτελούν το ελληνικό τμήμα του βουνού, όπου στα χαμηλά υψόμετρα υπάρχουν οι αγροτικές καλλιέργειες με τους πυκνούς φυσικούς φυτοφράχτες από παλιούρια, κρανιές, φράξους και βάτα που αποτελούν παράδεισο βιοποικιλότητας. Ακόμη, θα συναντήσουμε θαμνώνες με κράταιγους, πουρνάρια και αγριοτριανταφυλλιές, όπου κυριαρχεί η βόσκηση κοπαδιών με μεγάλη παρουσία ερπετών, πλούσια εντομοπανίδα με παρουσία και αναπαραγωγή πουλιών όπως ο αετομάχος, ο παρδαλοκεφαλάς και παρουσία της νυκτόβιας γιδοβυζάχτρας. Εδώ θα βρούμε κρόκους, φριτιλλάριες και ορχιδέες όπως το ιμαντόγλωσσο του γιανκέα, τις όφρυς και τις δακτυλόριζες.
Ψηλοτέρα, μέσα στα πυκνά δάση δρυός, οξυάς, φλαμουριάς, καστανιάς, ελάτης και αναδασώσεων μαύρης πεύκης, θα συναντήσουμε ζαρκάδια, αγριογούρουνα και τα τελευταία χρόνια -μιας και επεκτάθηκε η εξάπλωση της- ακόμα και αρκούδα. Επίσης, δρυοκολάπτες όπως η τσαχτοτσικλιτάρα και ο μαύρος δρυοκολάπτης που, με τον χαρακτηριστικό τους ήχο της διάτρησης των νεκρών ιστάμενων δένδρων, διακόπτουν την απόκοσμη ησυχία των δασών.
Στις κορφές η υπαλπική βλάστηση με τις βραχώδεις εξάρσεις φιλοξενεί πετροπέρδικες και το καλοκαίρι τον πετροκότσυφα. Ανάμεσα στα μύρτιλλα και στους φτεριάδες θα συναντήσουμε φυτά όπως το σμέουρο, το λείριο το μάρταγο, σπάνιες βιόλες και αρωματικά χειλανθή είδη.
Το χαρακτηριστικό γρανιτικό γεωλογικό υπόβαθρο του βουνού προσδίδει ένα χαρακτήρα «υγρού» βουνού με ρέοντα ύδατα σε όλη τη διάρκεια του έτους, με καταρράκτες μικρούς και μεγάλους στα φαράγγια των πλαγιών του, με τις ρεματιές να φιλοξενούν πλατανεώνες, σκλήθρα και κουφοξυλιές, καθώς και την σπάνια και αυστηρά προστατευόμενη πετροκαραβίδα. Μονοπάτια και δασικοί δρόμοι διατρέχουν το βουνό που, παρά τις αυξημένες κλίσεις του εδάφους, αποτελούν πόλο έλξης για περιπατητές και ορεινούς ποδηλάτες.
Στα χωριά της περιοχής συγκαταλέγονται και τα Άνω Πορόια με τα μακεδονικά αρχιτεκτονικά στοιχεία των σπιτιών του και τον μεγάλο πλατανεώνα του. Το σύνολο των χωριών του βουνού διατρέχονται από μικρά ρέματα, με χαρακτηριστικό το ρέμα της Σουλτανίτσας στο Νέο Πετρίτσι και, το καλοκαίρι, προσφέρουν στιγμές μοναδικής δροσιάς στις πολυάριθμες ταβέρνες τους.
Κέιμενο: Μιχάλης Δαβής
ΠΗΓΕΣ