Άρε μου ριντινέντα μου

Άρε μου ριντινέντα μου
πέα τάλασσα σε γκουάντει
τσε α πού ’ρτεσαι τσε φτάτζει
μου το καλό τσαιρό

Βαστά το πέτον άσπρο
μαύρε βαστά τες άλλε
σταυρί κουλόρ ντι μάρε
τσε η κούντα εν ντίου νοιφτή

Καμμένω μπρος στη τάλασσα
εβώ σε κανονώ
λίον γκέρνει, λίον καλέει
λίον ’γγίτζει το νερό

Μα σου τίπο μου λέει
για πόσο σε ρωτώ
λίον γκέρνει, λίον καλέει
λίον ’γγίτζει το νερό

Ελεύθερη απόδοση

Ωραίο μου χελιδόνι
ποια θάλασσα σε φέρνει
και ποιος σε περιμένει
μ’ αυτόν τον καλό καιρό

Άσπρο το στήθος σου
και τα φτερά σου μαύρα
στο χρώμα της θάλασσας η ράχη σου
στα δυο χωρισμένη η ουρά σου

Στέκομαι μπρος στη θάλασσα
και σε κοιτώ ξανά
λίγο που γέρνεις, λίγο ανεβαίνεις
κι ίσα που αγγίζεις το νερό

Μα συ τίποτα δε μου λες
Απ’ όσα σε ρωτώ
λίγο που γέρνεις, λίγο ανεβαίνεις
κι ίσα που αγγίζεις το νερό

Εληνόφωνα χωριά του Σαλέντο

Σχόλια

Τραγούδι της ξενιτιάς από τα ελληνόφωνα χωριά του Σαλέντο, γνωστό και ως «Το κλάμα του εμιγκράντου». Η ποιητική περιγραφή του χελιδονιού, καθώς και του χαρακτηριστικού του πετάγματος, εντείνει τη μελαγχολική διάθεση του τραγουδιού.

Μοιράσου τους στίχους

Array