Χειμώνας κι ο χινόπωρος
Χειμώνας κι ο Χινόπωρος μαζί τρώνε και πίνε
καλέσαν και την Άνοιξη κι αυτή δε μπιγιρντάει
Μην καμαρώνεις Άνοιξη με τα πολλά λελούδια
θε να τα πάρει ο Θεριστής θα τα μαράνει όλα
μπιγιρντάει: καταδέχεται
Θεριστής: Ιούνιος
Σχόλια
Μοιράσου τους στίχους |
Ρούσα παπαδιά
Σαν πήρα έναν κατήφορο στην άκρη το ποτάμι
και το ποτάμι ήταν θολό, θολό κατεβασμένο
σέρνει λιθάρια ριζιμιά, δέντρα ξεριζωμένα
σέρνει και μια γλυκομηλιά τα μήλα φορτωμένη
κι ανάμεσα στους κλώνους της δυο αδέρφια αγκαλιασμένα
τα κλαίει η δόλια η Ρούμελη, τα κλαίει ο κόσμος όλος
Για ιδέστε τα κακόμοιρα, για ιδέστε τα καημένα
αν δε φιλιώνταν ζωντανά, φιλιώντ’ απεθαμένα
Σχόλια
Μοιράσου τους στίχους |
Πού ήσουν πέρδικα καημένη
Πού ήσουν πέρδικα καημένη
κι ήρθες το πρωί βρεμένη
Ήμουνα ψηλά στα πλάγια
στις δροσιές και στα χορτάρια
Τι έτρωγες πέρα στα πλάγια
στις δροσιές και στα χορτάρια
Έτρωγα το Μάη τριφύλλι
και τον Αύγουστο σταφύλι
Σχόλια
Μοιράσου τους στίχους |
Περνά περνά η μέλισσα
Περνά περνά η μέλισσα
με τα μελισσόπουλα
και με τα παιδόπουλα
‒ Τι θέλεις; Το κόκκινο τριαντάφυλλο ή το άσπρο γιασεμί;
‒ Το κόκκινο τριαντάφυλλο
‒ Πήγαινε από ’κεί
Περνά περνά η μέλισσα
με τα μελισσόπουλα
και με τα παιδόπουλα
‒ Τι θέλεις; Το κόκκινο τριαντάφυλλο ή το άσπρο γιασεμί;
‒ Το άσπρο γιασεμί
‒ Έλα από ’δώ
Σχόλια
Τραγούδι που ερμηνεύεται στο πλαίσιο του φερώνυμου ομαδικού παιχνιδιού. Τα παιδιά, συνήθως στο ύπαιθρο, επιλέγουν δύο «μάνες» οι οποίες διαλέγουν η καθεμιά ένα στοιχείο της φύσης από ευρύτερες κατηγορίες, όπως λουλούδια, φρούτα, φυτά, δένδρα, πουλιά. Κατόπιν αυτού σχηματίζουν καμάρα και τα υπόλοιπα παιδιά περνούν τραγουδώντας κάτω από αυτήν. Όταν ολοκληρωθεί το ποιητικό κείμενο, οι μάνες σταματούν το παιδί που βρίσκεται κάτω από την καμάρα και θέτουν το δίλημμα της επιλογής μεταξύ των δύο στοιχείων (λουλουδιών, φυτών κ.λπ.) που διάλεξαν. Ανάλογα με τις επιλογές τους, τα παιδιά δένονται, ένα προς ένα, πιανόμενα από τη μέση, πίσω από την αντίστοιχη μάνα και το παιχνίδι ολοκληρώνεται με διελκυστίνδα. Μολονότι δεν είναι ιδιαίτερα ευδιάκριτο, θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ότι ο φυσιογνωστικός χαρακτήρας του παιχνιδιού αναπτύσσεται σε δύο επίπεδα. Αφενός εκκινεί από τη σοφή επιλογή των μελισσών (μάνες) που κατορθώνουν, γνωρίζοντας καλά τη φύση, να αξιολογούν τα στοιχεία της και να διαλέγουν το βέλτιστο. Αφετέρου προάγει την κεφαλαιοποίηση αυτής της γνώσης εμβαπτίζοντάς την στο πνεύμα του κοινοτισμού των μελισσών και στη σημασία της υιοθέτησης του προτύπου της οργάνωσής τους για την επίτευξη των κοινών στόχων. Το «μελίσσι» των παιδιών, με το ισχυρό αίσθημα της κοινότητας, μπορεί να κερδίσει τη διελκυστίνδα.
Μοιράσου τους στίχους |
Περιβόλι μου οργωμένο
Περιβόλι μου οργωμένο
μαργαριταροσπαρμένο
Έχεις γύρω γύρω αλτάνες
και στη μέση μαντζουράνες
Έχεις μια μηλιά στη μέση
που βεργολυγάει να πέσει
Πάει ο νιος να κόψει μήλα
και μαραίνονται τα φύλλα
Κι η μηλιά αναστενάζει
τον περιβολάρη κράζει
Πού ’σαι αφέντη που μ’ ορίζεις
και κυρά που με ποτίζεις
Θα μ’ αρπάξουνε τα μήλα
και θα βρείτε μόν’ τα φύλλα
αλτάνα: χώρος για λουλούδια, βραγιά, πρασιά
Σχόλια
Μοιράσου τους στίχους |
Μανουσάκια
Εμένα η μάνα μ’ έστελνε να μάσω μανουσάκια
Μανουσάκια, μανουσάκια
μόσχος και γαριφαλάκια
Σαν πήγα και τα μάζεψα και τα ’κανα ματσάκια
στην αγορά τα πούλησα και τα ’κανα γροσάκια
Μανουσάκια, μανουσάκια
μόσχος και γαριφαλάκια
Σαν τι τον έχεις τον παπά που κάθεται κοντά σου
Τον έχει η μάνα μ’ αδερφό και ’γώ τον έχω μπάρμπα
Μανουσάκια, μανουσάκια
μόσχος και γαριφαλάκια
Σχόλια
Μοιράσου τους στίχους |
Λεμονιά με τα λεμόνια
Λεμονιά με τα λεμόνια
και με τα σγουρά σου κλώνια
ρίξε κλώνους να πατήσω
ν’ ανεβώ να σε τρυγήσω
να σου κόψω τα λεμόνια
να σου μαραθούν τα κλώνια
Σχόλια
Μοιράσου τους στίχους |
Λαγκάδι ξερολάγκαδο
Λαγκάδι ξερολάγκαδο, λαγκάδι
με την κατεβασιά σου
ρούσα κόρη τα μαλλιά σου
ποτέ δε σε θυμήθηκα, λαγκάδι
να κατεβάσεις τόσο
κόρη μου να σ’ ανταμώσω
σέρνεις λιθάρια ριζιμιά, λαγκάδι
δέντρα ξεριζωμένα
συ ’σαι μάτια μου για μένα
σέρνεις και μια γλυκομηλιά, λαγκάδι
τα μήλα φορτωμένη
κόρη μ’ αρραβωνιασμένη
κι ανάμεσα στους κλώνους της, λαγκάδι
δυο αδέρφια αγκαλιασμένα
μια χαρά ήταν τα καημένα
λαγκάδι: δασωμένη κοιλάδα ανάμεσα σε βουνά
Σχόλια
Μοιράσου τους στίχους |
Κάτω στο γιαλό στην άμμο
Κάτω στο γιαλό στην άμμο
κάνουν τα καβούρια γάμο
κι η χελώνα πανηγύρι
κίνησα κι εγώ να πάω
για νονός να στεφανώσω
δυο κορμάκια να ενώσω
βρίσκω πόρτες κλειδωμένες
κλειδωνιές μαλαματένιες
δίνω κλώτσο μπαίνω μέσα
βρίσκω λύκο που χορεύει
κι αλεπού που συγκαθάει
κι ο σκαντζόχοιρος ο ρήγας
κάθεται στο κρεβατάκι
της χελώνας κάνει μάτι
κι η χελώνα απαντάει
Τι με ζήλεψες βρε ρήγα
τα ποδάρια μ’ τα σκασμένα
το λαιμό το ζαρωμένο
νονός ή νούνος: κουμπάρος
συγκαθάει: κάθεται μαζί με άλλους
Σχόλια
Μοιράσου τους στίχους |
Ιτιά
Ιτιά, ιτιά μοσχοϊτιά
μου ’χεις μαράνει την καρδιά
Ιτιά, ιτιά λουλουδιασμένη
συ μου ’χεις την καρδιά καμένη
Ιτιά, ιτιά λουλουδιασμένη
πώς μοσχοβολάς καημένη
Ιτιά, ιτιά μέσα στο ρέμα
πως σ’ αγαπώ δεν είναι ψέμα
Ιτιά μου σε παρακαλώ
σκύψε να κόψω τον ανθό
Σχόλια
Μοιράσου τους στίχους |