Κάτω στ’ς Μπαρμπαριάς τον κάμπο
τα ψαρούδια κάνουν γάμο
τα μυρμήγκια πανηγύρι
κάλεσαν κι εμένα νούνο
κάκιωσα κι εγώ δεν πήγα
πουκάμ’σο δεν είχα να βάλω
δένω το ’να, δένω τ’ άλλο
δένω του μπαμπά τ’ σαλβάρα
άντα βγαίνω κι αγναντεύω
ο λαγός λαλάει τη λύρα
κ’ η αλεπού το τουμπερλέκι
κι ο σκαντζόχοιρους ο σγούρος
κάν’ τη χελώνα με το μάτι
Έλα βράδυ στο κρεβάτι
να φιλήσεις μαύρο μάτι
και λαιμό τσιμπουρασμένο
νούνος: κουμπάρος
άντα: όταν