Κίνησε δέντρον, κίνησε

Κίνησε δέντρον κίνησε, κίνησε κυπαρίσσι
κίνησε απλάτανα της Κως και κρυόν νερόν της βρύσης
κίνησε ανθέ της λεμονιάς κι ανθέ του μαλαμάτου
της μαντζουράνας λούλουδο και μυρωδιά του δυόσμου
κινάτε αηδόνια και πουλιά και γλυκοκελαηδείτε
κινάτε παλληκάρια μου κι όμορφα τραγουδείτε
η Παναΐα είπεν το κι οι Δώδεκα Αποστόλοι
όπου αγαπήσει κάθε νιος να τηνε παίρνει κι όλη
έτσι κι αυτός αγάπησε μιαν πλουμισμένην κόρην
και σύναξεν τους φίλους του κι όλους του αντρειωμένους
για να του δώσει το φιλίν πριν βρέξει πριν χιονίσει
πριν πιάσει χιόνιν ο βοριάς κι ανατολήν το κράι
πριν κατεβάσει ο Δούναβης και πάρει το γιοφύρι
ας πιάσει χιόνιν ο βοριάς κι ανατολήν το κράι
ας κατεβάσουν τα νερά κι όπου κι αν θελ’ ας πάσι
ας ειν’ καλά ο μαύρος μου που θα μας επεράσει
εμέναν και το αντρόγυνον