Μα πήρα έναν ανήφορο

Μα πήρα έναν ανήφορο κι έναν ανηφοράκο
να βρω κλαράκι φουντωτό και ριζιμιό λιθάρι
πες το καημένε σταυραϊτέ

να γείρω ν’ αποκοιμηθώ, λίγον ύπνο να πάρω
μα δε ’γειρα, δεν πλάγιασα, μα ιδέ τον ύπνο πήρα
πες το καημένε σταυραϊτέ

ακούω μιας πέρδικας λαλιά, μια περδικολαλούσα
και το ’λεγε βραχνά βραχνά και παραπονεμένα
πες το καημένε σταυραϊτέ

Αϊτέ να φας τα νύχια σου, να φας και τα φτερά σου
που μ’ έφαγες το ταίρι μου και δε μπορ’ α πετάξω
πες το καημένε σταυραϊτέ
χρυσέ μου πλουμιδιάρη αϊτέ