Ο ήλιος επαντρεύτηκε και πήρε το φεγγάρι
και κάλεσε συμπεθερούς τον ουρανό με τ’ άστρα
και νούνο τον αυγερινό, νούνο να στεφανώσει
τα σύγνεφα τους έστρωσε στρώματα για να κάτσουν
τους έβαλε προσκέφαλα τις ράχες ν’ ακουμπήσουν
τους έβαλε και τράπεζα στους κάμπους τα λουλούδια
τους έβαλε φαΐ να φάν’ το μόσκο και τα άνθια
κρασί τούς έδωσε να πιουν θάλασσες και ποτάμια
κι απ’ όλα τ’ άστρια τ’ ουρανού αυγερινός δεν έρθε
κι αυτού προς το ξημέρωμα, αυγερινός εφάνη
φέρνει τον ύπνο ζωντανό στα νιόγαμπρα πεσκέσι
φέρνει και στους συμπεθερούς λυχνάρι να τους φέξει
να φύγ’ν, να πάν’ στα σπίτια τους, τα νιόγαμπρα νυστάζουν
νούνος: ο κουμπάρος στα ηπειρώτικα γλωσσικά ιδιώματα