Πουλάκιν εκελάηδησε

Πουλάκιν εκελάηδησε μέσα στον καλαμιώνα
δεν κελαηδούσε σαν πουλί ούτε σαν χελιδόνι
μόν’ κελαηδούσε κι έλεγε μ’ ανθρώπινη λαλίτσα
βασιλοπούλα τ’ άκουσεν από το παραθύρι
Να ’χα πουλί μ’ τη γλώσσα σου και τον κελαηδισμό σου
Τι ζήλεψες βασίλισσα ’πό μένα το πουλάκι
εσύ τρώγεις αφρόψωμο κι ’γώ βόσκω χορτάρι
εσύ πίνεις γλυκό κρασί, μα εγώ πίνω νεράκι
εσύ κοιμάσαι πάπλωμα κι εγώ μες στα κλαδάκια