Ακολουθήστε μας
Σούρβα σούρβα, γιρό κουρμί
γιρό κουρμί, γιρό σταυρί
σαν ασήμι, σαν κρανιά
κι του χρόν’ ούλ’ γιροί
ούλ’ γιροί καλόκαρδοι
Σούρβα σούρβα για χαρά
για σταφίδις, για παρά
για καρύδις, για μπαντέμια
για ένα ξυλουκέρατου
σούρβα: κλαδί κρανιάς
σταυρί: το σημείο που η σπονδυλική στήλη ενώνεται με τη λεκάνη
κρανιά: δέντρο με εξαιρετικά σκληρό ξύλο
μπαντέμια: αμύγδαλα
ξυλοκέρατο: χαρούπι
Σχόλια
Κάλαντα της Πρωτοχρονιάς από τη Θράκη. Ερμηνεύονται στο πλαίσιο των ευετηρικών εθιμικών δρωμένων του Δωδεκαημέρου, που ανοίγει την προπαραμονή των Χριστουγέννων και κλείνει το τριήμερο των Θεοφανίων, με στόχο την επίτευξη της «καλοχρονιάς». Επιτελούνται στην καρδιά του χειμώνα και επιδιώκουν, μέσα από μια σειρά ομοιοπαθητικών τελετουργιών, να επιφέρουν τη «γεροσύνη». Οι άνδρες και τα νεαρά αγόρια των κοινοτήτων κρατώντας κλαδιά σουρβιάς (κρανιάς) ή άλλα «γερά» φυτά επισκέπτονταν τα σπίτια της κοινότητας. Εκεί αφού κτυπήσουν τις πόρτες με τα κλωνάρια, για να μεταδώσουν στο σπίτι τη «γεροσύνη» τους, τραγουδούν κάλαντα με παινέματα κι ευχετικά δίστιχα. Τέλος, οι καλαντιστές ραπίζουν ελαφρά τους νοικοκυραίους με τα καρποφόρα κλαδιά που κρατούν για να τους μεταβιβάσουν την ευεργετική δύναμή τους, αναδεικνύοντας τη συμβολική διάσταση που τους αποδίδεται για την ευετηρία, κι εύχονται για την καλοχρονιά πριν αποχωρήσουν κρατώντας τα δωρήματα που τους προσφέρονται.