Στο χωραφάι σου σιάννονα λινάρι
τσε ντερλαμπίσε μέσα στο χλωρό
σεκούντου μόττι σκώνεται ο φεγγάρι
ατ’ το κροβάτι του ώριο, παρεφτό
Μ’ είντε τσαι κά’ισε κά’ου στα χορτία
φαρίστη να ‘βρω εσένα μανεχή
τάρασσα μα σου λέω μα τη καρντία
τα πό’ια πήαν αμπρό’, τσε αμμάτια μ’ πί’
Ελεύθερη απόδοση
Στο χωραφάκι σου μάζευα λινάρι
και άστραψε μέσα στο πράσινο
όπως όταν σηκώνεται το φεγγάρι
απ’ το κρεβάτι του, ωραίο, λαμπρό.
Με είδες και κάθισες κάτω στα χόρτα
φοβήθηκες μη σε βρω μοναχή
έφυγα, μα σου λέω με την καρδιά
τα πόδια πήγαν εμπρός, τα μάτια πίσω