Τώρα τα πουλιά, τώρα τα χελιδόνια
τώρα οι πέρδικες συχνολαλούν και λένε
Ξύπνα αφέντη μου, ξύπνα καλέ μ’ αφέντη
ξύπνα αγκάλιασε κορμί κυπαρισσένιο
κι άσπρονε λαιμό, βυζάκια σα λεμόνια
σαν το κρυό νερό που ’ρχεται από τα χιόνια
Άσ’ με λυγερή λίγον ύπνο να πάρω
γιατί αφέντης μου στη βάρδια με ’χει απόψε
για να σκοτωθώ ή σκλάβο να με πάρουν
μα ’δωσε ο Θεός κι η Παναγιά η Παρθένα
και ξεσπάθωσα το διμισκί σπαθί μου
χίλιους έκοψα, χίλιους σκλάβους επήρα
κι ένας μου ’φυγε κι εκείνος λαβωμένος
διμισκί: δαμασκηνό