Με το φεγγάρι περπατώ, με τ’ άστρι κουβεντιάζω
κι αποσπερίτης με ρωτά τ’ έχω κι αναστενάζω
Το φεγγαράκι ρώτησε και τ’ άστρι να σου πούνε
πως κλαίνε τα ματάκια μου όταν σε θυμηθούνε
Το φεγγαράκι πάει μπρος και τ’ άστρι από πίσω
κι εγώ το κακορίζικο πού θα ’βρω ν’ αγαπήσω
Φεγγάρι μου πανόλαμπρο που φέγγεις μες στα όρη
άμε, εύρε και χαιρέτα μου τη μάνα και την κόρη