Ακολουθήστε μας
Αγιόγιαννη κι βότανι κι λιανοκαραφύλλι
τα δυο βοτάνια μάλωναν ποιο να μυρίσει κάλλιο
μυρίζει κι βασιλικός π’ αξαίν’ ’πού τα χαντάκια
μυρίζει του τριαντάφυλλου π’ αξαίνει απού τ’ αγκάθια
μυρίζει κι η βρουμοκαρυά βρουμάει ο κάμπος ούλος
πίσω κι εσύ βρουμοκαρυά βρωμάς τον κάμπον ούλον
μυρίζει κι Αγιόγιαννος μυρίζει ο τόπος ούλος
αξαίνει: μεγαλώνει
Σχόλια
Ο εορτασμός του Γενεσίου του αγίου Ιωάννη του Προδρόμου (24 Ιουνίου) λαμβάνει χώρα τη σημαντική στιγμή των θερινών τροπών του ηλίου και συναρμόζει, με στόχο την ευετηρία, ποικίλες φυσιολατρικές και στοιχειολατρικές πρακτικές, όπως ανάμματα πυρών, εμβαπτίσματα «σημαδιών» σε αμίλητο νερό και ξαστρίσματα. Κατά την τέλεσή του στη Θράκη, τα νεαρά κορίτσια έκαναν παλαιότερα τελετουργικά λουτρά, μάζευαν φυτά και άνθη από τους αγρούς και πραγματοποιούσαν τελετουργικούς αγερμούς τραγουδώντας και χορεύοντας. Όπως διαφαίνεται από το ποιητικό κείμενο του συγκεκριμένου τραγουδιού, πρόδηλοι είναι οι υπαινιγμοί που προκύπτουν καθώς υμνούνται οι ιδιαιτερότητες των φυτών ‒και ιδιαίτερα η όμορφη μυρωδιά του φερώνυμου (αγιόγιαννου, γιάγιαννου)‒ αφού το έθιμο ήταν άρρηκτα συνδεδεμένο παλαιότερα με τα νυφοδιαλέγματα.