Αν αποθάνω, θάψον με

Αν αποθάνω, θάψον με σ’ έναν ψηλόν ραχόπον
ν’ ακούω τσοπάν’ σύριγμαν και τουλουμί’ λαλόπον

Ραχόπα μ’ ντο συρίζετε, ποτάμια ντο βοάτε
θα έρ’ται και διαβαίν’ τ’ αρνί μ’ και απ’ εσάς φο’άται

Νασάν εσάς ψηλά ραχιά, πάντα χλωροφοράτε
διαβαίν’νε χρόνια και καιρούς, καμίαν ’κί γεράτε

ραχόπον: βουνό (υποκοριστικά)
τουλουμί’: τουλουμιού, αγγείου, άσκαυλου
λαλόπον: λαλιά, φωνούλα
έρ’ται: έρθει
τ’ αρνί μ’: η αγάπη μου (το αρνί μου: υποκοριστικά)
νασάν: χαρά
’κί: δεν (από το αρχ. ουχί)

Κρώμνη Πόντου

Σχόλια

Τραγούδι από την Κρώμνη του Πόντου, με γνωμικό περιεχόμενο για το εφήμερο του ανθρώπινου βίου, σε αντιδιαστολή με την αιωνιότητα της φύσης. Χορεύεται στα βήματα του χορού διπάτ.

Μοιράσου τους στίχους

Array
Μετάβαση στο περιεχόμενο