Ακολουθήστε μας
Ο θαλασσοκόρακας είναι μέλος της τάξης των πελεκανειδών (πελεκανόμορφα) και ανήκει στους κορμοράνους (φαλακροκορακίδες). Είναι στενός συγγενής του κορμοράνου και της λαγγόνας. Διαφέρει πολύ από την λαγγόνα (Microcarbo pygmeus) που είναι πολύ μικρότερη και σπάνια απαντάται στη θάλασσα, αλλά μοιάζει αρκετά με τον κορμοράνο (Phalacrocorax carbo), με τον οποίο μοιράζεται τον βιότοπό του κυρίως κατά τη διάρκεια του χειμώνα, αλλά σε μερικές περιπτώσεις όλο το χρόνο. Πρόκειται για ένα αποκλειστικά θαλασσόβιο είδος. Αναπαράγεται, σε «χαλαρές» αποικίες, στα βράχια ακτών και σε νησίδες. Η φωλιά είναι σωρός από φυτικά υλικά σε μικρή σπηλιά ή κάτω από βράχο. Οι παράγοντες που επιδρούν στην αναπαραγωγική επιτυχία της φωλιάς είναι ο αριθμός των γειτονικών φωλιών, οι καιρικές συνθήκες και η ημερομηνία έναρξης της αναπαραγωγής σε κάθε φωλιά. Τα ενήλικα δεν απειλούνται από φυσικούς θηρευτές και γενικά οι φυσικοί παράγοντες που μπορούν να απειλήσουν το είδος είναι γενικά περιορισμένοι. Ο θαλασσοκόρακας τοποθετείται στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας των θαλάσσιων οικοσυστημάτων στα οποία μετέχει. Χαρακτηριστική είναι η ικανότητα του να εκμεταλλεύεται κάθε διαθέσιμη πηγή τροφής σε όλη τη στήλη του νερού. Η διατροφή του διαφοροποιείται έντονα ανάλογα με την αποικία, τον μήνα και το έτος και πιθανώς εξαρτάται από τα βαθυμετρικά και γεωγραφικά χαρακτηριστικά της κάθε περιοχής και τις κλιματικές συνθήκες κάθε περιόδου. Το υποείδος Phalacrocorax aristotelis desmarestii του θαλασσοκόρακα (μεσογειακός θαλασσοκόρακας) θεωρείται ενδημικό στη Μεσόγειο και στη Μαύρη Θάλασσα. Η βιολογία και η οικολογία του μεσογειακού θαλασσοκόρακα δεν είναι καλά μελετημένες και είναι πολύ δύσκολο να καταγραφεί ο ακριβής αριθμός των πληθυσμών του. Στην Ελλάδα, ο μεσογειακός θαλασσοκόρακας είναι μόνιμος κάτοικος σε ακτές και νησιά, διαδεδομένος στο Αιγαίο (ιδίως στο βόρειο και ανατολικό, λιγότερο στο Ιόνιο). Στο Ιόνιο Πέλαγος, αρκετά ζευγάρια μεσογειακού θαλασσοκόρακα φωλιάζουν στις Εχινάδες Νήσους, οι οποίες αποτελούν τμήμα του Εθνικού Πάρκου Μεσολογγίου Λιμνοθαλασσών Μεσολογγίου – Αιτωλικού, κάτω ρου και εκβολών ποταμών Αχελώου και Ευήνου και νήσων Εχινάδων, και περιλαμβάνονται στη Θαλάσσια Σημαντική Περιοχή για τα Πουλιά (marine IBA) GR084 με ονομασία «Νήσοι Εχινάδες, Κάλαμος, Άτοκος», κυρίως λόγω του θαλασσοκόρακα που διατηρεί εδώ τον σημαντικότερο αναπαραγόμενο πληθυσμό του Ιονίου με περίπου 20-35 ζευγάρια. Κείμενο: Μαλβίνα Καρανίνα, Μονάδα Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Μεσολογγίου και Προστατευόμενων Περιοχών Δυτικής Στερεάς Ελλάδας Πηγές: – Θάνου Ευανθία 2013 «Αναπαραγωγική οικολογία και γενετική δομή του Ευρωπαϊκού θαλασσοκόρακα [Phalacrocorax aristotelis (L., 1761)] στο Αιγαίο», Διδακτορική Διατριβή Πανεπιστήμιο Πατρών, Σχολή Θετικών Επιστημών, Τμήμα Βιολογίας, Πάτρα – Λεύκωμα «Εχινάδες νήσοι από το μύθο στην πραγματικότητα» της Μονάδας Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Μεσολογγίου και Προστατευόμενων Περιοχών Δυτικής Στερεάς Ελλάδας – «Τα Πουλιά της Ελλάδας, της Κύπρου και της Ευρώπης», Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία
