Προποντίδα

Αρμάτωσε η σαντάλα μας και πάει να βολάξει

Άσπρα φορείς κι άσπρα κρατείς κι άσπρη είν’ η φορεσιά σου

Σ’ ένα περιβολάκι μέσα μπαίνω

Κυπαρισσάκι μου ψηλό, κατέβα τα κλωνιά σου

Μάη μου με τα λούλουδα κι Απρίλη με τα δρόσια

Σηκώνομαι ο καημένος, σαν παραπονεμένος

Όλα πουλάκια το λαλούν ‒ να ζεις, μην αγαπάς αλλού

Σε καινούργια βάρκα μπήκα και στο Μιχαλίτσι βγήκα

Το φιλέρημο τρυγόνι δεν ομοιάζει με τ’ αηδόνι