Πουλάκι μου μελαχρινό

Πουλάκι μου μελαχρινό, πουλί μου μαραμένο
αυτού που βούλεσαι να πας, να πας να ξεχειμάσεις
αυτού κλαρί δε βρίσκεται, χορτάρι δε φυτρώνει
φύτρων’ το στειροβότανο κι αυτό αριά φυτρώνει
το τρώνε οι λύκοι και ψοφούν, τ’ αρκούδια και λυσσάζουν
να το ’τρωγε κι η μάνα μου, εμένα να μην κάνει
κι αν μ’ έκαμε τι μ’ ήθελε κι αν μ’ έχει τι με θέλει
να γκιζηρώ, να βρίσκομαι στις φυλακές, στις πόρτες

γκιζηρώ: περιπλανιέμαι, τριγυρνώ

Πιερία

Σχόλια

Τραγούδι της ξενιτιάς από την Πιερία. Πρόκειται για μια δραματική περιγραφή της ξενιτιάς ως άγονου και αφιλόξενου τόπου, με χαρακτηριστική την αναφορά στο στειροβότανο, το σπάνιο και δυσεύρετο πικρό βοτάνι, που προκαλεί τον θάνατο ή τη στειρότητα, απαλλάσσοντας έτσι τον άνθρωπο από τα βάσανα της ζωής.

Μοιράσου τους στίχους

Array
Μετάβαση στο περιεχόμενο