Ρούσα παπαδιά

Σαν πήρα έναν κατήφορο στην άκρη το ποτάμι
και το ποτάμι ήταν θολό, θολό κατεβασμένο
σέρνει λιθάρια ριζιμιά, δέντρα ξεριζωμένα
σέρνει και μια γλυκομηλιά τα μήλα φορτωμένη
κι ανάμεσα στους κλώνους της δυο αδέρφια αγκαλιασμένα
τα κλαίει η δόλια η Ρούμελη, τα κλαίει ο κόσμος όλος
Για ιδέστε τα κακόμοιρα, για ιδέστε τα καημένα
αν δε φιλιώνταν ζωντανά, φιλιώντ’ απεθαμένα