Βλάχα πλένει στο ποτάμι

Βλάχα πλένει στο ποτάμι
κι άλλη Βλάχα τη ρωτάει
Πού ’σαν Βλάχα μ’ το χειμώνα
και το καλοκαίρ’ ακόμα
Ήμουνα ψηλά στα πλάγια
’κεί στα δροσερά λιβάδια
και βοσκούσα προβατάκια
και κατάλευκα αρνάκια
τα βοσκούσα στα τριφύλλια
πάνω κάτω ήταν χίλια
και τα πότιζα στ’ αυλάκι
κρύο, δροσερό νεράκι
και εγώ με τη φλογέρα
τραγουδούσα νύχτα μέρα