Μέσα σ’ ώριο περιβόλι

Μέσα σ’ ώριο περιβόλι
δάφνη και μυρτιά μαλώνει
κι η μυρτιά ’λεγε της δάφνης
Συ μου πήρες το κλωνάρι
Όχι, μα τον Αϊ-Γιάννη
δε σου πήρα ’γώ κλωνάρι
κι αν σου πήρα ’γώ κλωνάρι
να με πάρει το ποτάμι
να με πάει τη δύση δύση
κάτω στου πασά τη βρύση
Πάει η κόρη να γεμίσει
σκύβει ο αγάς να τη φιλήσει
Σήκωσ’ κόρη το σαγιά σου
μη λερώσεις την ποδιά σου
Τι σε κόφτ’ εσένα αγά μου
κι αν λερώσω την ποδιά μου
Κόφτει με και κοσπετάρω
και γυναίκα θα σε πάρω
Κάλλιο να σε φάει το φίδι
παρ’ αυτό που θες να γίνει

σαγιάς: μακρύ γυναικείο ένδυμα, είδος ρόμπας
κοσπετάρω: φιλονικώ

Πάρος

Σχόλια

Καθιστικό τραγούδι από την Πάρο. Η έριδα της δάφνης με τη μυρτιά στο ξεκίνημα του τραγουδιού μάς μεταφέρει μέσω της βρύσης στο κύριο θέμα του: τη φιλονικία της κόρης με τον αγά, που ποθεί να την κάνει γυναίκα του παρά τη θέλησή της.

Μοιράσου τους στίχους

Μετάβαση στο περιεχόμενο